De tranen stromen mij over de wang. Dat komt door Wang. Of, zoals hij in de wandelgangen wordt genoemd, Dwang.
Wij kunnen John van Ringelenstein van veel beschuldigen, maar niet van gebrek aan clubliefde voor ADO. Ik zou trouwens niet weten waar ik ’m dan wel van zou moeten beschuldigen. Een prima vent en een goed zakenman. Zijn vertrek uit de raad van commissarissen bij ADO is een forse aderlating voor de club.
Met Ad Melkert ligt dat iets anders. Ik heb me altijd afgevraagd wat die bij ADO deed. Ik heb me überhaupt altijd afgevraagd wat ’ie deed, al ben ik niet zo sterk in mijn bewoordingen als John van Zweden, de ADO-fanaat die de wereld graag met zijn meningen behangt. Als ik John mag geloven is Ad Melkert door Beëlzebub hoogstpersoonlijk uitgekotst toen die zijn laatste duivelse adem uitblies.
Beide bestuurders, Van Ringelenstein en Melkert, verlieten de club wegens onvrede over de bedrijfsstructuur. Wang zei al eerder dat hij de club ‘als een Chinees bedrijf’ wilde leiden. Oftewel: met een zachte hand, warme olie en hard kneden onder de gordel. John wil die Chinese manier van leidinggeven niet langer verdedigen.
Zo bemoeit de zoon van baas Wang, zeg maar de andere Wang, zich persoonlijk met de transfers van de spelers. Dat is ongebruikelijk – tenzij je de Chinese manier van denken kent.
Wij denken rechtlijnig. Zij denken in kronkels en dan ook nog eens achterstevoren. Dat omgedraaide kronkeldenken geeft Chinezen een voorsprong in de wereld. Ze zijn ook reteslim. Bij de jaarlijkse autokeuring in China wordt in het systeem gecontroleerd of je nog boetes hebt uitstaan; je krijgt je auto pas mee als je die hebt betaald. Er wordt nu een camerasysteem met gezichtsherkenning ingevoerd, waarbij je strafpunten krijgt als je je in de openbare ruimte misdraagt. Twee keer door rood licht lopen en je wordt gekort op de kinderbijslag. Die hebben ze daar helemaal niet, maar u begrijpt het idee.
Doeltreffende macht is volgens de Chinezen macht die zich gedraagt als water. Zacht en ongrijpbaar, op zoek naar zwakke plekken. Daarna verzadig je de tegenstander. Deze wordt onbeweeglijk. Valt ten prooi. Is zoiets gaande bij ADO?
Column Sjaak Bral
bron: ad
1 Reactie
Wouter de Winter
Melkert en Van Ringelenstein kunnen geen van beiden bogen op een grote reputatie in het betaalde voetbal. Ze zijn allebei wel gek op een baantje in de voetballerij. IJdeltuiten, dol op publiciteit Ik kan me daarom niet voorstellen dat ze uit zichzelf en vrijwillig vertrokken zijn. Net als Manders is hun waarschijnlijk wegens gebrek aan loyaliteit de wacht aangezegd.
Klassiek. De grote baas weet wat gezichtsverlies betekent, hult zich in nevelen en geeft je de kans naar buiten toe je verhaaltje te vertellen. Denkt: netjes opgeruimd met de kleinst mogelijke schade.