Europa ging als een nachtkaarsje uit, zo fel als de elf kaarsjes nog aan het branden waren toen ze vorige week zondag terugkwamen uit Kerkrade, zo flauw was het nog woensdag thuis tegen Vitesse. Uiteindelijk blies die Arnhemse roofvogel het vlammetje zaterdag vakkundig uit.
Het seizoen was voor Den Haag net iets te lang en had een hoop krachten gekost. Dat het toetje dus niets meer dan een uitgedroogde boterham bleek te zijn mag niets af doen aan een seizoen als deze waarin we heel voetballend Nederland verrast hebben. Al is de teleurstelling groot, de trots overheerst. Denk aan de 1-1 en de 0-0 tegen 020, de mooie 3-3 tegen de lampjes en ook Feijenoord vertrok met een gelijkspel uit Den Haag.
Hoogtepunten en dieptepunten maar laat die hoogtepunten nou blijven hangen. Den Haag is niet alleen mijn club, het is de mooiste, de gezelligste die er is. Ik snap dat niet iedereen voor ons mooie cluppie is maar als het Den Haag DNA eenmaal in je bloed zit en dat virus zo diep in je zit, er is niets mooiers in het voetbal dan clubliefde. Ik heb me zitten opvreten, genoten, zenuwslopende momenten gehad en me zo trots als een Ooievaah gevoeld. En als je dat gevoel niet kent begrijp ik dat je ons niet snapt. Den Haag is een deel van je leven die nooit meer weggaat. Ja, een soort beste vriend die je soms teleurstelt maar toch ook zoveel moois geeft. Vanaf het moment, zeker 38 jaar geleden, ik weet het nog goed samen met me vader als kleine jongen in het Zuiderpark. Nooit meer zal ik vergeten hoe overweldigend het was. Nu sta ik dan wat minder onder de indruk op de tribune maar dat vuur brand onverminderd van binnen.
Zo ook dit seizoen, samen met mijn oudste zoon ook helemaal leip is van zijn F.C. Den Haag. Van vader op zoon, niets is mooiers dan diezelfde passie. Samen lachen, samen huilen. We hebben een seizoen gehad waarin we samen stonden te vloeken, samen stonden te juichen. We hebben samen uitwedstrijden bezocht en ik zie ook mijn vuur in zijn ogen branden. Zo bijzonder als hij die uitwedstrijden vind en het kijken naar wedstrijden op Midden- Noord. Samen genieten van Lexie en Beugeltje. Juichen om de doelpunten van Magic Johnsen.
Dit seizoen met pieken en dalen ging dan als die nachtkaars uit, het was wel de mooiste nachtkaars die er is. De gele vlam op een groene kaars die het felst brandde van allemaal. En ja, de spelers waren dan op en konden bijna niet meer rennen, het zijn onze spelers, het is onze club. Ik ben dan ook trots op de spelers, de technische staf, de medische staf en op de supporters want samen hebben we er een superseizoen van gemaakt. Laten we eerlijk wezen, iedereen zette ons op plek 16 – 18, niemand voorzag plek 7 en nog wat bonus wedstrijdjes. Niemand nam Den Haag nog serieus en nu zijn we een van de spreekwoordelijke jongens in de competitie geworden. Gaan ze even freewheelend naar Den Haag, nee niemand komt hier zomaar even de puntjes ophalen.
Het seizoen is voorbij, de spelers en staf gaan lekker vakantie vieren om over 2 maandjes weer fris en fruitig aan het nieuwe seizoen te beginnen. Ik ben dan toch benieuwd hoe F.C. Den Haag er dan uitziet. Wie zijn er nog, wie zijn erbij gekomen en van wie gaan we afscheid nemen? We zullen het hier op Northside.nl uiteraard allemaal kunnen volgen. Ik wens iedereen alvast een fijne zomervakantie en hopelijk komen we elkaar weer tegen.
Greetz: M.Noort
Bron: Northside.nl
1 Reactie
Ed
Mooie column weer Amigo! Hopelijk gaan we ermee door in het nieuwe seizoen!