Vervlogen dromen in groen, rood en geel

Haagse schoffies, aangevoerd door een Oostenrijkse geweldenaar. Die formule schenkt ADO in zowel 1965 als ’66 de derde plaats, gevolgd door winst van de KNVB-beker in 1968. Om na het vertrek van succestrainer Ernst Happel naar Feyenoord in 1969 een topclub te kunnen blijven, zet ADO-voorzitter Herman Choufoer – gesteund door het Haagse gemeentebestuur – vol in op een fusie met Holland Sport uit Scheveningen. Vanaf mei 1971 is met FC Den Haag sprake van één profclub in de Hofstad.

Ooievaar

Het groen-wit van Holland Sport en rood-groen van ADO maken plaats voor een effen groen shirt en een rode broek. Daaronder dragen de spelers gele kousen, een verwijzing naar het Haagse stadswapen met de welbekende ooievaar. Zes seizoenen blijft dit tenue intact, totdat in 1977 een scheiding tussen de amateurs en de profs van FC Den Haag het rood uit de clubkleuren doet verdwijnen. De mooie droom van één Haagse topclub is dan allang vervlogen. Vrijwel jaarlijks moet de vereniging haar beste spelers laten gaan en komen er mindere voetballers voor terug. Het leidt in 1982 zelfs tot degradatie naar de Eerste Divisie.

KNVB Beker

Tussendoor viert de club van aanvoerder en oer-Hagenees Aad Mansveld haar laatste grote succes, want tegen de verwachting in wint FC Den Haag in 1975 de KNVB-beker. Het gebeurt in De Kuip na een 1-0 zege op FC Twente. Met aanvaller Lex Schoenmaker terug op het oude nest – na vier seizoenen Feyenoord – beleven de Hagenaars prompt een onvergetelijk Europa Cup-seizoen. Trainer Vujadin Boskov loodst zijn spelers in het toernooi voor bekerwinnaars naar de kwartfinale.

Tijdens het 60-jarig bestaan van de Eredivisie gaf Lex Schoenmaker met Ben Wijnstekers (Feyenoord) de aftrap voor de wedstrijd Feyenoord – FC Den Haag. 

“In de eerste ronde wonnen we van Vejle BK uit Denemarken”, vertelt Schoenmaker. “Daarna speelden we tegen het Franse RC Lens, een zeer goede ploeg. Maar een 4-1 thuisoverwinning op PSV in de competitie had ons vertrouwen gegeven. In Het Zuiderpark werd het 3-2, na een 2-0 achterstand bij rust. Uit wonnen we zelfs met 3-1.” Ten slotte is in maart 1976 West Ham United te sterk. Die duels zullen in de Haagse voetbalhistorie voortleven. Drie goals van Mansveld (waaronder twee strafschoppen) helpen FC Den Haag op eigen veld aan een 4-0 voorsprong bij rust. De Engelsen komen terug tot 4-2 en maken de klus thuis af: 3-1. “Dat was erg zuur”, aldus Schoenmaker, “vooral omdat de Hongaarse scheidsrechter Károly Palotai op nogal dubieuze wijze (vermeend buitenspel, red.) een doelpunt van ons afkeurde.”

Ongeslagen kampioen

Van 1958 tot 1982 speelde ADO/FC Den Haag onafgebroken in de Eredivisie, waardoor in dat laatste jaar een tijdperk eindigde. Bijzonder was de wijze waarop de club in 1986 voor het eerst op het hoogste niveau terugkeerde. Onder trainer Rob Baan bleef de ploeg een seizoen lang ongeslagen (26 keer winst, 10 keer gelijk). De aanwezigheid van onder anderen Martin Jol, topscorer Remco Boere, Fons Groenendijk en Heini Otto garandeerde een topteam.

Eeuwige clubheld

Supporters leren hun kinderen wie Aad Mansveld was, zó groot is zijn status. De legendarische clubheld verdiende een standbeeld en kreeg in het stadion een tribune naar zich vernoemd. Mansveld was tussen pakweg 1967 en 1977 de absolute leider. De libero dirigeerde het spel, dichtte gaatjes, corrigeerde medespelers en maakte voor ADO/FC Den Haag liefst 69 competitiegoals. Tragisch genoeg overleed hij op 5 december 1991 aan kanker, slechts 47 jaar oud.

Lankhaar was de laatste

Drie keer leverde ADO / FC Den Haag vanaf de fusie in 1971 een international aan Oranje. Aad Mansveld debuteerde op 30 augustus 1972 in en tegen Tsjechoslowakije (1-2) als eerste en speelde zes interlands. Een blessure kostte hem het WK van 1974. Spits Henk van Leeuwen stond begin 1978 twee keer in het Nederlands elftal. Joop Lankhaar sluit de rij, de verdediger speelde op 16 december 1987 in en tegen Griekenland.

De legendarische ADO-held Aad Mansveld kreeg een standbeeld. Foto: VI Images

Bron: eredivisie.nl