Maurice en Sem Steijn laten hectisch jaar achter zich

Een groot deel van 2021 zullen Sem (20) en Maurice (48) Steijn snel willen vergeten. Voor de één was geen plek in de selectie van FC Den Haag, de ander voelde zich na bedreigingen gedwongen om te stoppen als trainer bij NAC. Maar de dieptepunten werden de afgelopen maanden al gauw door sportieve hoogtepunten naar de achtergrond, waardoor de vader en zoon het jaar met een grote glimlach afsluiten.

De band tussen Sem en Maurice Steijn was altijd al sterk. De Haagse vader en zoon maakten samen veel mee. Van een Limburgs avontuur bij VVV Venlo tot een bijzondere ervaring in de Verenigde Arabische Emiraten bij voetbalclub Al-Wahda. De twee zijn twee handen op één buik. En hun band is in 2021 intenser en intenser geworden.

,,We zijn net beste vrienden en delen alles met elkaar”, zegt Sem. Maurice: ,,Ja, een mooie vader-zoon band. We vertrouwen elkaar voor de volle honderd procent. Werkelijk alles is de voorbije maanden wel bij ons over de keukentafel gegaan. We hebben elkaars ups en downs daardoor ook vrij intens beleefd.”

Dat ze elkaar door lastige situaties heen kunnen helpen, bleek in 2021 geen overbodige luxe. Neem de situatie rondom Sem. Het gaat dit seizoen geweldig met de jonge middenvelder, die een indrukwekkend debuutseizoen FCDH beleeft. Maar amper een half jaar geleden zag de wereld er voor Steijn junior er nog heel anders uit. Hij kwam vorig seizoen geen enkele keer voor de hoofdmacht uit, terwijl het eerste elftal, met buitenlandse spelers vanuit alle hoeken van de wereld, toch niet bepaald van kwaliteit overliep en uiteindelijk uit de eredivisie degradeerde.

,,Nee, ik mocht niet meetrainen met het eerste. Jammer, zeker omdat ik het gevoel had mee te kunnen met het niveau. Maar ik heb die periode wel gebruikt om nog sterker en fitter te worden. Dat heeft zich uiteindelijk uitbetaald”, vertelt Sem.

Moed inspreken

Maurice moest zijn zoon destijds regelmatig moed in spreken. Dat lukte ook, totdat Sem een ontsteking kreeg aan zijn schaambeen en voor die blessure niet mocht revalideren bij de Haagse club. ,,Dat heeft mij wel boos gemaakt. De club haalt spelers uit alle windstreken, maar één van de grootste talenten van de laatste jaren, nota bene een Haagse jongen, laat je niet eens op je club revalideren”, zo spreekt Maurice zijn onbegrip uit. 

,,Via Dick Advocaat is Sem bij dokter Casper van Eijck terechtgekomen, die zijn blessure behandelde. Het was zeker niet makkelijk, al denk ik dat hij daardoor mentaal wel sterker is geworden.”

Het gebeurde allemaal in de seizoenshelft waarin ook Maurice, als trainer van NAC, het op zijn zachtst gezegd lastig had. Niet op sportief gebied, want hij leidde de Bredase club naar de finale van de play-offs om promotie naar de eredivisie. Maar daarbuiten ging in Brabant alles mis.

De NAC-supporters zagen Steijn senior namelijk als ‘kwade genius’ achter het vertrek van clubicoon Ton Lokhoff. Er volgden maanden vol onrust, commotie over de ‘Haagse enclave’ in Breda en kritiek op een trip naar Ibiza. ,,Vanaf het moment dat ik bij NAC tekende is er door mensen uit de omgeving van de club alles aan gedaan om mijn tijd in Breda te laten mislukken. Dat doet best wel pijn. Ik heb vroeger bij NAC gespeeld en vind het een schitterende club. Maar de situatie was onhoudbaar, zeker nadat mijn gezin erbij werd betrokken”, vertelt Maurice.

Haagse enclave in Breda

Hem werd door de supporters onder meer kwalijk genomen dat hij een aantal oud-FCDH-spelers naar NAC haalde, waaronder Lex Immers en Dion Malone. ,,Dat werd ook groter gemaakt dan het was. De eerste weken ging het nog goed, wonnen we veel en waren de fans maar wat blij dat we zulke kwaliteitsspelers hadden gehaald. Maar toen we de schijn tegen kregen, konden Lex en Dion er plots niets meer van.”

Ook een zakentrip naar Ibiza, middenin het seizoen, deed een hoop stof opwaaien. Maurice vertrok tijdens een interlandperiode naar het Spaanse eiland om privézaken te regelen, waar hij naar eigen zeggen niet onderuit kon. Hij stemde dit af met de club en liet assistent Edwin de Graaf zijn trainingen overnemen.

,,Maar toch werd het een issue. Ik ben in de zomer halsoverkop vanaf Ibiza terug naar Nederland gevlogen om bij NAC te gaan werken. Daardoor had ik toen geen tijd om bepaalde zaken daar af te handelen en moest ik nog een keer terug”, legt Maurice uit. ,,Ik dacht dat de interlandperiode daar een geschikt moment voor was. Ja, als ik dit had geweten, dan had ik het anders aangepakt. Maar de media heeft er heel eenzijdig over bericht. Dat vind ik kwalijk.”

Het zijn allemaal ingrediënten voor een cocktail van woede, gretig opgedronken door de supporters van NAC. In juni bereikt de Bredase woede een dieptepunt, als Maurice en zijn familie worden bedreigd. Hoewel de bedreigingen nooit binnenkwamen op het thuisadres van het gezin in Den Haag en alles via de club ging, gaf de politie het dringende advies om Sem en zijn zusje Biba bij oma onder te brengen.

,,Dat grijpt je natuurlijk wel aan, zeker omdat mijn vrouw en ik op dat moment op Ibiza waren. Dan voel je je echt machteloos”, vertelt Maurice. Sem: ,,Het was wel gezellig bij oma, hoor. Lekker spelletjes doen, met de hond wandelen. Maar dat neemt niet weg dat het schandalig is hoe ze bij NAC met mijn vader zijn omgegaan. Het doet pijn als je ziet dat je vader onrecht wordt aangedaan.”

Moe van alle onrust en commotie stapte Maurice in juni van dit jaar dan ook op bij NAC. Iets wat hij naar eigen zeggen ook had gedaan als hij de finale van de play-offs tegen NEC had gewonnen en met de geelhemden was gepromoveerd. ,,Ja, dat weet ik vrij zeker. Ik wist vanaf begin april al: dit wordt hem niet meer. Ik wil plezier in mijn werk hebben, maar dat had ik in Breda niet meer. Ook als we waren gepromoveerd, was ik vertrokken.”

Doorbraak bij FC Den Haag

Die maanden vergeten de Haagse vader en zoon dan ook het liefst zo snel mogelijk. De tweede helft van het jaar werd immers wél mooi. Maurice geniet van de rust en vermaakt zich onder andere met paddelwedstrijden met zijn vrienden, terwijl Sem dit seizoen zijn doorbaak bij FCDH beleeft.

De jonge middenvelder heeft nog voor de winterstop al elf keer gescoord, maakte tegen FC Dordrecht zijn eerste hattrick in betaald voetbal en pakte met de eerste periodetitel onlangs zijn eerste prijs in Haagse dienst. Bovendien is hij met zijn fijne rechter en zijn neusje voor de goal onmisbaar voor het team van trainer Ruud Brood.

,,Of ik dat aan het begin van het seizoen had verwacht? Om eerlijk te zijn niet. Ik herinner me de oefenwedstrijd tegen FC Twente, in de voorbereiding, nog goed. Het werd 2-2, ik scoorde twee keer. Na dat duel dacht ik voor het eerst: nu zit ik erbij. Vanaf dat moment ben ik er eigenlijk niet meer uit geweest”, vertelt Sem.

Zijn prestaties van de afgelopen weken leverden Sem de titel ‘Beste Talent’ van de tweede periode in de Keuken Kampioen Divisie op. Een prijs die hij uitgerekend voor de thuiswedstrijd tegen NAC door zijn vader kreeg uitgereikt. ,,Ik ben super trots op hem. We zijn allebei vergroeid met FCDH, houden van die club. Sem loopt er al rond sinds hij een jaar of drie is. Er is niets mooier dan dat hij het bij onze club zo goed doet”, zegt Maurice.

Dat Sem het bij FCDH zo goed doet, kan niet los worden gezien van zijn wisselwerking met de in supervorm verkerende spits Thomas Verheydt. Ook een Haagse jongen, die maar wat trots is om voor FCDH te spelen. ,,Thomas en ik klikken enorm goed, hij is een topgozer. Samen met gasten als Luuk Koopmans en Hervé Matthys gaan we geregeld wat eten. We voelen allebei de trots om voor FCDH te spelen, dat schept wel een band.”

Net als Verheydt is Sem in een mum van tijd uitgegroeid tot publiekslieveling. Waar mensen een aantal maanden terug Maurice nog om een foto vroegen, heeft men sinds een half jaar vooral oog voor Sem. ,,Of ik daarvan ga zweven? Nee joh, dan krijg ik thuis op mijn donder”, zegt junior lachend. ,,Maar het went niet dat volwassen mannen je in de supermarkt aanspreken omdat ze je zo goed vinden. Ik ben heel trots op hoe het dit seizoen gaat.”

Rumikuppen

Een bewogen jaar dus voor vader en zoon Steijn. ,,Onze band is dit jaar zonder meer sterker geworden. Juist daarom hoop ik als vader dat hij nog een hele tijd thuis blijft wonen. Dat we nog vaak samen kunnen paddelen, rumikuppen of klaverjassen. Al weet ik dat dat onze wegen een keer gaan scheiden. Daarom geniet ik er nu extra van”, doet Maurice uit de doeken.

Sem reageert: ,,Dat gaat natuurlijk niet altijd zo blijven. Maar voorlopig zie ik mezelf nog niet zo snel uit huis vertrekken. Ik ben wel blij dat het nu weer zo goed gaat met mijn vader.”

Bron: ad