FC Den Haag kan niet zonder Alex Schalk

Hij zal het zelf nooit toegeven, maar FC Den Haag kan dit seizoen niet zonder Alex Schalk. De aanvoerder (32) was ook gisteravond leider, doelpuntenmaker en woordvoerder. Maar vanaf de bank kon ook hij de pijnlijke late gelijkmaker (3-3) van Jong AZ niet voorkomen. ,,Dit komt hard aan.”

Met een grote glimlach sprint Alex Schalk over het kunstgras in Wijdewormer. De ambiance heeft weinig feestelijks, maar de aanvoerder van FC Den Haag heeft zijn ploeg zojuist op een 3-0 voorsprong gezet. Het gehele team gunt hem de goal en rent achter hem aan. Voordat de aftrap weer wordt genomen, neemt hij nog even de tijd om Diogo Tomas te troosten, omdat zijn kopbal tegen de lat ging, en slaat Schalk een arm om de stroef spelende Joel Ideho heen.

Het is een pijnlijk contrast met ruim een uur later in de catacomben van het AFAS Trainingscomplex. Chagrijnig en hoofdschuddend staat Schalk de pers te woord. ,,Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt”, zegt hij. ,,We moeten als ervaren jongens dit gewoon over de streep trekken. We benadrukken in de rust dat we een vierde treffer moeten maken, dat we het vast moeten houden. En dan krijg je direct een goal tegen. Ik probeer dan iedereen aan te zetten weer, maar je voelt over heel de linie dat het instort.”

Zelfs Schalk kan het niet redden, al zal hij nooit zo groots over zichzelf praten. Het team, dat is belangrijk. Hij komt tegen Jong AZ zelf tot twee doelpunten en een assist. FCDH straalt in de eerste helft ook de energie en scherpte van de Brabander uit, alsof ze een slokje van zijn toverdrank hebben genomen. Sinds het begin van het seizoen kwakkelt Schalk met een liesblessure en miste daardoor zes wedstrijden. Daarvan werd er slechts één gewonnen. Ook na de blamage in Wijdewormer – zoals de wedstrijd tegen Jong AZ de geschiedenisboeken in zal gaan – is de conclusie: FCDH kan niet zonder Schalk.

Aan de ene kant op voetbalgebied. De voorhoede van FCDH heeft simpelweg een doelpuntenmaker nodig. Spits Lee Bonis komt nog steeds niet zo los als hij zou willen en erkende al eerder dat hij de aanwezigheid van Schalk nodig heeft om tot doelpunten te komen. Geen wonder dus dat Bonis’ goal op aangeven is van de aanvoerder. Daarbij zit Joel Ideho ook nog vast en is er geen vervanging van serieuze kwaliteit ‘op 10’.

Door zijn blessure wordt hij tegen Jong AZ gewisseld, maar veel later dan hij eigenlijk aan kan. ,,Het plan was om een uurtje te spelen, ook omdat we maandag weer een wedstrijd hebben”, stelt Schalk. ,,Maar de trainer liet me toch staan na de tegentreffers.” De blessure wordt dus serieus genomen, maar soms is het belangrijker dat Schalk in het veld staat.

Ervaring

Aan de andere kant is het zijn leiding. Met zijn ervaring schreeuwt hij maar al te graag iedereen op zijn plek en hij volgt de plannen van trainer Darije Kalezic probleemloos en kritiekloos op. Op het moment dat het mis gaat, voelt hij de verantwoordelijkheid om iedereen toe te spreken. En op het moment dat het goed gaat, voelt hij de verantwoordelijkheid om iedereen scherp te houden.

Des te begrijpelijker is zijn diepe teleurstelling achteraf, hoewel hij vanaf de bank moet toekijken hoe de 3-3 wordt gemaakt. In de catacomben staat hij rustig alle media te woord en aan zijn emotie is niks geacteerd. Zijn frustratie zit op het punt dat Jayden Addai mag schieten in de allerlaatste minuut, maar hij valt niemand af. ,,Om eerlijk te zijn: dat is niet de vraag voor nu”, reageert hij, direct verwijzend naar het teamproces. ,,Ik zit met mijn hoofd bij andere zorgen. Dit komt hard aan. Heel zuur en heel dure verliespunten. We moeten allemaal de verantwoordelijkheid pakken.”

Bron: ad