Je bent supporter van een club, de mijne is Den Haag. De Geel Groene club achter de duinen. Supporter ben je niet voor even, maar je hele leven, in voor en tegenspoed. Als je Den Haag supporter bent kom je niet voor het voetbal en verwacht je geen grote successen. Den Haag supporter ben je in je hart, met je maten naar het stadion, slap ouwehoeren met een drankie erbij. Nee, voor mooi voetbal moet je niet in Den Haag zijn, wel voor echte clubliefde. Voor succes ga je naar die clubs waar het wemelt van successupporters.
Als Den Haag supporter vreet je je op, schaam je je voor het vertoonde spel. Je snapt niets van de instelling van die spelers die onze kleuren vertegenwoordigen. Je snapt niets van die luie, wandelende zonder passie ogende anti voetballers. Toch, het is je club. Wij zijn geen passanten, hebben de passie en het gevoel in ons hart om vol trots onze clubliefde te tonen en te laten horen.
Nee, die passie en liefde voor het spelletje maar ook om voor onze mooie club te spelen zit niet in de instelling van onze spelers. Als Den Haag supporter zit je niet op het puntje van je stoel – nou ja ik sta op de tribune – word je meer teleurgesteld dan verwend. Den Haag. We blijven hopen, maar we weten beter. Het was, is en word niets. Maar, niemand, geen enkele supporter neemt dat gevoel wat clubliefde heet weg. Den Haag is een manier van leven, meer dan voetbal. Gelukkig maar, het voetbal is vaak niet om aan te gluren en het sacherijn loopt als een geel groene draad door het weekend. Nee, Den Haag en succes gaan niet samen.
Als Den Haag supporter moet je accepteren dat we nu eenmaal geen topclub zijn, geen verwachtingen hebben en het vertoonde spel op de koop toe nemen. Den Haag supporters, ja ik ben er eentje. Ja ik baal, ik scheld, ik ben boos, voel de vernedering. Ik spreek schande, lach als een boer met kiespijn, Clubliefde, voor mij is er maar een. Wat kan clubliefde dan pijn doen. Het heilige vuur voor je club, het brand en al worden we vaak uitgelachen, fuck alle oordelen, laat ze allemaal maar lachen en de mooiste grappen maken. Ze krijgen Den Haag nooit uit mijn hart en ik zal altijd achter mijn club staan. Den Haag zit in je DNA verweven en eenmaal supporter altijd supporter. Jong of oud, vreugde of verdriet, win, lose or tie, Den Haag till i die.
Greetz: M.Noort
Bron: Northside.nl
1 Reactie
Iwi
Amen.
FCDH Till i die.
Maar denken de spelers er ook zo over?
Ik kan al 6 basisspelers opnoemen die liever elders hadden gebalt.
Dat stralen ze ook wekelijks uit.
De in aanleg en kwa motoriek slechtste speler van de eredivisie is de enige die zn best nog doet.
Ik moet nog geen 12 uur na deze schaamteloze wanvertoning alweer de zoveelste open sollicitatie lezen van El Khayati.Die overigens de 2e helft liet zien,waarom hij in mijn ogen tekort komt voor de top.
FCDH till i die,maar dan wel graag jongens(desnoods eigen jeugd)die met hun hart spelen.a.u.b
Olitano
Een stukje uit het hart gegrepen. En zo waar als het maar kan. Er zijn wel stappen te maken maar dan moet er echt groot geld in. Ondertussen een oud verhaal maar nog steeds waar.
Rob
Het blijft idd je club maar je wilt wel dat er op het veld respect is naar de supporters. Topvoetbal verwacht denk ik niemand maar inzet en bluf des te meer.
Zie je vervolgens dat er van clubjes als Emmen en NAC verloren / gelijk gespeeld wordt zit je niet echt te genieten.
Ed
O wat is het tog fijn om F.C. Den Haag supporter te zijn!
Marcoke
Ja Ed zo ervaar ik het al sinds 1986. Maar er genoegen mee nemen? Nooit…
Ed
Genoegen nee uiteraard niet, maar wel mee leren leven! Supporter ben je niet voor even, maar voor het leven!
carrero
mijn Engels is misschien niet zo goed maar wat bedoelt mnoort met “tie” in de slotzin. Haags hart met stropdas.?!
Voor de rest is dit wel absoluut het meest mooie en best beschreven supporter gevoel ooit. Voor mij raakt het precies de kern wat ik voel en ervaar om voor deze club en stad te zijn. Knap hoe mnoort dat uit zijn pennetje schud.
Den Haag till I die
Ed
Winnen,verliezen of gelijkspel…
Adowoman
Tie = gelijkspel
carrero
tnx
Adowoman
Had ik kunnen zijn, woorden die over mij gaan buiten dat ik ivm verhuizing geen Haagse maten heb. Sinds mijn 10e naar het zuiderpark waar Ron de Roode mijn held was. Vele eerste divisie wedstrijden gezien, veel verliespartijen. Wij kunnen veel hebben, hoe slecht het ook gaat. Ado zit in je hart, dat is een gevoel, dat is niet uit te leggen. Ga naar diverse uitwedstrijden en mijn zoons ook.
Oja detail, sinds de jaren 90 verhuisd naar de regio Dordrecht ivm relatie. Kids komen uit een feyenoord regio maar ik heb ze ADO liefde geleerd en nu staan ze met vaste ADO vrienden op de north side. En ik zit bij anderen op vak Q…
Ja, ik ben op en top vrouw, ex voetbalster, Adowoman en op en top supporter…
Donderdag weer geërgerd uit de Kuip vertrokken en morgen zijn we er weer bij.
Waarom? Het is dat ADO gevoel dat in je hart zit…
Peter
Mooi stukje Ed!
Heel herkenbaar.