Column M.Noort: Haagse onrust met winst afgesloten

Roerig met 3 puntjes, dat is eigenlijk deze Haagse week in een notendop. De spreekkorendiscussie en het modder smijten zorgden voor veel negatieve aandacht in het Haagse en het ziet er naar uit dat het modder smijten zijn hoogtepunt nog moet gaan bereiken. 22 stadionverboden en een aangifte door onze Amsterdamse vrienden verder begon Den Haag zondag om 16.45 uur aan de thuiswedstrijd tegen Cambuur.

Wat mij direct opviel waren de vele lege plekken in het stadion. Den Haag liep niet warm voor deze wedstrijd. De perikelen bij de club leken ook vat te hebben gekregen op de spelersgroep want het spel wat we te zien kregen was van een matig niveau, toch bleef Fraser heel rustig langs de lijn, al zal hij zich van binnen hebben staan verbijten.

Onze scheidsrechter van deze week was waarschijnlijk nog in zijn rol als meesteres blijven hangen want hij gooide in het begin zijn autoritaire persoontje in de strijd en leek in gedachte de mannen wel met een zweepje te bewerken en als ze even niet luisterden stond hij als een sergeant zijn troepen theatraal tot de orde te roepen. Kijk goed naar me, ik ben de baas, ik ben degene die hier bepaald hoe we het gaan doen. Dit mannetje had elke realiteitszin in de kleedkamer achtergelaten en liep als een tiran over het veld. Zweepslag hier, zweepslag daar.

De kaarten volgden elkaar in hoog tempo op en daar had Den Haag handig gebruik van moeten maken want heel de achterhoede stond op scherp maar er was niemand die hun tegenstander opzocht om misschien wel tijdens een actie neergehaald te worden. Nee, Den Haag had het niet in de 1e helft en zag Cambuur lekker combinerend voor het gevaar zorgen en de 0-1 was een afspiegeling voor de Haagse angst die in de ploeg zat. Cambuur sneed met 4 passes door de defensie en doordat Hansen twijfelend uitkwam werd de 0-1 eigenlijk op een presenteerblaadje gegeven.

Wat mij verder ook opviel was eigenlijk de oorverdovende stilte op de tribunes, vaak gaan supporters van Den Haag naar Polen en Italië om een wedstrijd te kijken van onze vrienden daar, ze krijgen daar telkens het goede voorbeeld van hoe je als zogenaamde fanatieke aanhang je ploeg moet steunen. Echter op Midden-Noord is de sfeer al tijden tot een dieptepunt gedaald want als er een minuut gezongen word mag men trots zijn op zichzelf.

Vak G heeft nooit geleefd en lijkt zelfs ondanks dat het sfeerteam in het vak aanwezig is sfeerloos te zijn. Juist op de momenten dat de ploeg het moeilijk heeft moet je met deze 2 vakken achter de ploeg gaan staan en ze massaal bijstaan om die punten over de streep te trekken. Maar wat je dan hoort van de tribunes is voetballen, voetballen, voetballen, schuim op die bekken en een fluitconcert. Hier help je de ploeg echter niet mee over dat punt heen te komen waar de koppies weer omhoog gaan en waar ze zich gesteund voelen door hun 12e man.

Nee, voor sfeer hoef je helaas niet meer naar het stadion te gaan, die is jaren geleden in een doosje ingepakt toen het Zuiderpark verlaten werd en ze zijn vergeten die mee te verhuizen. De sfeer heeft daar helaas zijn laatste rustplaats gevonden. En kom nou niet met al die stadionverboden of dagjesmensen aan, als je op die vakken staat moet je zingen en daarna 2 dagen niet meer kunnen praten. Als je niet wil zingen moet je lekker op andere plekken gaan zitten, maar dan zullen deze vakken vrees ik vrijwel onbewoond zijn. Hoe makkelijk is het om die sfeer weer terug te krijgen, hoe simpel is het om weer massaal achter de ploeg gaan staan? Jullie zijn toch dat stoere Midden-Noord en het sfeervak G? Of durft de Haagse supporter tegenwoordig niet meer te zingen omdat ze bang zijn dat ze zo vals zingen dat het stadion vanzelf wel leegloopt?

Afijn, de 2e helft lijkt het wel of er net als tegen de Amsterdammertjes een andere ploeg op het veld stond die 25 minuten lang Cambuur bij de strot pakte en eindelijk met die Haagse bluf voetbalde. Binnen no time stond het 2-1 door Havenaar die de 1-1 door de beste man op het veld in zijn schoot geworpen kreeg. Dat we daarna verzuimen naar een 4 of wel 5-1 weg te lopen door de mooiste kansen om zeep te helpen was dan weer zonde. De wedstrijd kon op slot maar het tegenovergestelde gebeurde. De angst kroop weer in de ploeg en we gingen weer met zijn allen achteruit.

Gelukkig kwam Cambuur met de vele kansen niet tot scoren en bleven de 3 punten gewoon in Den Haag. Deze week en ook de wedstrijd moeten we achter ons laten, vooruitkijken en toch ook ondanks alles wat er speelt de laatste weken trots zijn op de ploeg. Stel je jezelf eens voor dat je te horen krijgt van je werkgever dat je salaris misschien niet betaald kan worden………

 
Word wakker allemaal, ga de oude tijden weer terughalen op de tribunes. Laat je horen zonder de negatieve geluiden en zorg ervoor dat het weer gaat kolken tijdens de thuiswedstrijden. Laten wij als 12e man dan het lichtpuntje zijn in de roerige situatie waar de club nu in zit en laat die Wang maar zien dat de club van ons is en wij altijd achter de club blijven staan ongeacht wat hij roept en doet. Want wij zijn Den Haag!
Come on The Hague!

Greetz: M.Noort

Bron: northside.nl