Column : M.Noort: Daggie Stilburg

Zondagochtend om half elf de deur uit om FC Den Haag achterna te reizen. Onder een heerlijk zonnetje nog een paar drankies drinken bij het Home en daarna lekker de bus in om richting stilburg te rijden. Bij de bussluis hoefden we niets te laten zien en we werden niet gecontroleerd of we drank bij ons hadden, dit hadden eerder willen weten. De sfeer zat er onderweg al goed in en er werd alvast flink geoefend op de liedjes. Aangekomen in Stilburg werd niet om je kaartje gevraagd dus eigenlijk had je een gratis wedstrijdje kunnen kijken. Het uitvak zou vandaag vol gaan lopen met 600 Hagenezen die er een mooi feessie van zouden maken. Het zou vandaag qua voetbal geen hoogstaande dag worden maar in op de tribunes werd er ook een wedstrijdje gespeeld. En al kwam er geen bal bij kijken, het fanatisme die van de tribunes afkwam spatte er vanaf af.

 
Tilburg had een groepje vriendjes uit het Engelse Bristol uitgenodigd omdat de Haagse sfeer ook al buiten de Nederlandse grenzen tot nieuwsgierigheid had geleid. Het stereotype Engels met een lichaam als een vol gevreten varken met een kale kop met 2 biertjes in zijn hand stond vrolijk met een paar vlaggetjes te wapperen. Wat verder ook opviel is dat het Haagse legioen vanaf zowel de linker als de rechterkant zou worden bestreden door onder andere de trommelbende op de Kingsside. Wat eigenlijk verwacht werd gebeurde ook, Stilburg zong natuurlijk wel zijn liedjes maar het was Den Haag die duidelijk de overhand had.

 
Werd er ook nog gevoetbald? Toen ik naar het veld keek zag ik 22 man hun best doen om iets wat op een wedstrijd leek op de mat te leggen. Een foutenfestival was het spelbeeld wat aan tribunes voorgeschoteld werd en omdat dit eigenlijk niet om aan te gluren was ging de aandacht in het uitvak meer naar de teletubbies uit Engeland dan naar de wedstrijd. In de loop van de 1e helft werd het in de Stilburgse vakken steeds stiller en in het Haagse vak steeds luidruchtiger. Een schore stem is hier dan ook een mooie herinnering aan. Wat ook opviel is dat het vak links van ons telkens vroeg of we niet gezellig bij hun wilden komen staan, maar wij hadden het al gezellig dus nodigden wij hun uit om bij ons beneden gezellig langs te komen. De ruststand was overigens 0-0 en meer viel er eigenlijk ook niet over te zeggen.

In de 2e helft bleef het stil in stilburg en bleef Den Haag doorgaan met het bouwen van een topsfeer.
De 2e helft was het echter een foutenfestival van Haagse zijde die ervoor zorgde dat Stillem 2 steeds gevaarlijker werd en was het aan Zwinkels te danken dat we nog even de nul konden houden. Overigens mag Den Haag in zijn handjes klappen dat ze achter Hansen een keeper hebben die hem zonder verzwakking kan vervangen en altijd klaarstaat als het nodig is. Kristensen was helaas de weg kwijt en dacht dat hij met 3 man om hem heen de bal rustig kon aannemen en kon gaan wandelen, resultaat bal kwijt tegenaanval en de 1-0 voor Stillem 2. Nu zou je denken dat gebeurd hem geen 2e keer maar hij ging vrolijk verder met dezelfde fouten maken. Omdat je voorin eigenlijk ook geen vuist kon maken was het voor Den Haag alleen nog maar achteruit lopen.Toch kreeg Den haag nog wel een paar goeie kansen met als dieptepunt toch wel dat Den Haag geen penalty kreeg toen Kramer naar de grond werd gewerkt.

 
Het Stilburgse mannenkoor leefde op na dit doelpunt en werd weer ui hun slaap gehaald door de trommelbrigade die zich waarschijnlijk tot blaren aan toe hebben kapot getrommeld. Nu zou je denken dat het Haagse legioen stil zou zijn maar niets was minder waar, het uitvak ging vrolijk door met zingen. Er kon toch niks meer gewonnen worden in deze wedstrijd om des keizers baard die uiteindelijk tot een Haagse nederlaag leidde. Dat de spelers na de wedstrijd ook werden toegezongen en bekogeld door de Stilburgse bende toen ze de Haagse aanhang kwamen bedanken was te verwachten maar wat de spelers deden naar die Stilburgers was eigenlijk nog mooier, we hebben dan ook een paar echte hooligans in de selectie zitten. Het enige smetje is de schorsing van Meijers in de slotwedstrijd tegen PSV. Je zag niets anders dan vrolijke gezichten in het uitvak en op een paar kleine incidentjes na buiten het stadion ging de stoet Hagezen weer huiswaarts. Ondanks de nederlaag heb ik net zoals veel Hagenezen een mooie dag gehad en kijk ik uit naar 17 mei als we de laatste wedstrijd van het seizoen spelen tegen PSV. Tot volgende week.
Come on The Hague.

Greetz: M.Noort

Bron: northside