Op 23 november 1988 werd er een niemendalletje in de derde ronde van het UEFA-cuptoernooi gespeeld. Het tegenwoordig bij de amateurs spelende Club Luik was in Wallonië de tegenstander van het grote Juventus. ‘Met een klein groepje gingen we daarnaartoe’, zegt FCDH-supporter Rob van Ravens dertig jaar later. ‘Dat deden we vaker als Juventus in de buurt speelde. Met een paar mannen in een auto richting de wedstrijd.’
Juventus zat toen net in een dalletje tussen twee succesperiodes in. Het tijdperk met spelers als Michel Platini, Paolo Rossi en Gaetano Scirea was net voorbij. Nieuwe helden als Alessandro Del Piero, Antonio Conte en Zinedine Zidane speelden hun wedstrijden nog in de jeugd of bij mindere clubs.
Een voetballer met grijs haar
Maar hoe komt een Haagse jongen bij een Italiaanse club terecht? ‘Ik ben opgegroeid met voetbal’, vertelt Van Ravens. ‘Mijn vader is de onlangs overleden scheidsrechter Lau van Ravens. Die heeft Juventus ooit nog gefloten tegen Leeds United in de finale om de Jaarbeursstedenbeker (voorloper Europa League red.). Dat was wel mooi. De eerste wedstrijd werd vanwege regenval toen afgelast na een paar minuten. Moest ie de finale nog een keer fluiten. Kreeg hij mooi twee keer betaald.’
De carrière van zijn vader is echter niet de reden waarom hij juicht voor zwart-wit. ‘Je had vroeger bij Juventus Roberto Bettega rondlopen. Die had grijs haar. Dat vond ik zo opvallend. Een voetballer met grijs haar. Toen ben ik de club gaan volgen.’
‘Wie er scoorde, geen idee!’
Bettega was al gestopt toen ‘de Oude Dame’ naar Luik afreisde voor het Europese duel. Van de wedstrijd in Wallonië herinnert Van Ravens zich niet meer zoveel dertig jaar na dato. ‘Het was in een echt oud stadion, met zo’n sintelbaan eromheen. Er hing ook mist die dag, dat weet ik nog. Wie er scoorde, geen idee.’
Maar er gebeurde die avond iets belangrijkers dan de uiteindelijke 1-0 overwinning van Juventus. Er ontstond in de Belgische industriestad een vriendschap die nu al drie decennia standhoudt. ‘Ik had een groengele sjaal om’, weet Van Ravens nog. ‘Die Italianen vroegen of wij voor die Belgen waren of voor hun. Toen duidelijk werd dat wij daar voor Juve waren, werden we meteen een soort eregast. Onze vlag moest bij hun vlaggen hangen en zo waren we ‘binnen’ bij ze. Het waren dan ook echt enorme leuke gasten.’
Tekst gaat onder afbeelding door
Supporterstoernooi in het Zuiderpark
Eind jaren tachtig organiseerden de fans van FC Den Haag ieder jaar een voetbaltoernooi voor supporters. Aanhangers van Club Brugge, Sparta en andere teams kwamen op het Zuiderpark een toernooi spelen. In 1989 werden ook de fans van Juventus uitgenodigd. ‘Het klikte goed met ze’, weet Van Ravens nog.
‘Dat supporterstoernooi is de startdatum van onze vriendschap met de Italianen’, zegt Jacco van Leeuwen. Van Leeuwen is tegenwoordig voorzitter van de supportersvereniging Haagsche Bluf. ‘Het toernooi wordt helaas niet meer gehouden. De laatste jaren speelden we dat toernooi op de velden van Haaglandia, maar die club is failliet en sindsdien hebben we geen locatie.’
Voor Juventus-supporters is winnen normaler
Waar het toernooi een langzame dood is gestorven, is de band met Juventus nog springlevend voor Van Leeuwen. ‘Ik heb een wedstrijdje of honderd gezien’, zegt hij met gepaste trots. Hij ziet wel verschillen tussen zijn FCDH en de Italiaanse club. ‘Wij zijn bij FCDH bijvoorbeeld toch iets blijer als we een wedstrijdje winnen. Voor hen is dat veel normaler.’
Ook de fanbeleving is anders in Italiaanse stadions. ‘De sfeer is beter geregeld’, zegt Van Leeuwen eerlijk. ‘De acties zijn wat fanatieker, wat meer fakkels, wat meer rook. Vuurwerk mag eigenlijk ook in Italië niet in de stadions, maar er worden afspraken gemaakt met de harde kern daarover.’
Uitwedstrijden naar Fortuna Sittard
De Italianen komen ook vaak genoeg naar Nederland. Zowel uit- als thuiswedstrijden van FC Den Haag pakken ze mee. ‘Vroeger gingen ze mee in de trein naar bijvoorbeeld Fortuna Sittard’, haalt Van Ravens een oude anekdote op. ‘Of naar Heracles Almelo. Dan keken ze wel gek op. Een tegenstander die in het zwart-wit speelde.’
Als Juventus in een thuisduel een doelpunt scoort zie je nog wel eens een FCDH-vlag achter één van de doelen opduiken. ‘Eentje met een ooievaar of het FCDH-logo’, zegt Van Leeuwen. ‘In het FCDH-stadion hangen ze ook van Juventus. Van de supportersgroepen VIKING en Nucleo Armato Bianconero (N.A.B.).’
Eljero Elia
Er is in de voetbalgeschiedenis één speler die voor beide clubs heeft gespeeld. Dat is Eljero Elia. ‘Al waren dat voor Juventus niet heel veel wedstrijden’, zegt de voorzitter van de supportersvereniging lachend.
‘We zijn toen Elia er speelde wel eens in het spelershotel geweest’, vertelt hij vervolgens, ’toen kwam Alessandro Del Piero speciaal voor ons naar beneden gelopen. Een andere keer waren we erbij in Malmö, toen ze daar een Europese wedstrijd speelden. Toen hoorden we Carlos Tevez met de clubleiding overleggen of hij die avond nog mocht stappen.’
Kampioenswedstrijd
Een van de mooiste momenten in zijn carrière als supporter van I Bianconeri beleefde Van Leeuwen aan het einde van het seizoen 2012/2013. ‘De kampioenswedstrijd tegen Palermo’, klinkt het verheugd. ‘Ik ging al jaren naar Juventus en kende vele mensen daar, tot aan de capo’s, de leiders van de supportersgroepen, toe.’
‘Die capo’s hadden met de autoriteiten afgesproken dat van elke supportersgroep ongeveer tien man het veld op mochten. Wij werden als verrassing door één van die supportersgroepen uitgekozen. Wij wisten van niets. Stond ik in één keer met mijn maatje Marokkaanse Koos het kampioenschap op het veld te vieren. Wow, wat was dat geweldig. Ik had gewoon kippenvel toen ik er stond.’
Cristiano Ronaldo
Zowel Van Ravens als Van Leeuwen spreken over wij en zij als het over beide clubs gaat. Wij is in dit geval FC Den Haag, zij is Juventus. Het is slechts een nuanceverschil. ‘Ik heb een groen-geel-zwart-wit hart’, zegt Van Ravens. Toen het begin jaren negentig wat minder ging met FCDH was het voor beide heren fijn als ze een overwinning in Italië mee konden pakken. ‘Maar meer dan dat was het niet’, zeggen ze in koor. ‘Je staat achter je club in voor- en tegenspoed.’
Tegenwoordig voetbalt Cristiano Ronaldo in het klassieke tricot van Juve. Van Ravens heeft hem al zien schitteren in het sterrenensemble van coach Massimiliano Allegri, maar de Hagenees wil de wereldster niet centraal stellen. ‘Niets is groter dan de club, ook Ronaldo niet. Hij is voor veel geld gehaald en doet het prima.’
Stadsderby tegen Torino
Zijn collega-supporter heeft de Portugees nog niet in actie gezien. ‘De stadsderby tegen Torino op vijftien december ga ik’, zegt Van Leeuwen beslist. ‘De dag ervoor speelt FCDH tegen Willem II. Eerst naar Tilburg, even slapen en dan door naar Turijn. Ik vind, nu ik voorzitter van de supportersvereniging ben, dat ik geen wedstrijd van FCDH kan missen.’
Een Europese topclub en een middenmoter uit de eredivisie. De verschillen zijn legio. Maar er zijn ook overeenkomsten tussen beide clubs volgens de heren. Zowel FCDH als Juventus spelen ongeveer tien jaar in een nieuw stadion. Al is dat bij de ene club een groter succesverhaal dan bij de andere club. ‘Ik mis het Zuiderpark nog steeds’, klinkt het uit de mond van Van Leeuwen. ‘Ik begrijp de overstap wel in verband met faciliteiten en sponsoren.’
Kleiner stadion voor Juventus
Waar de residentieclub naar een groter stadion ging, werd de stadioncapaciteit van Juventus juist verkleind. Het aantal plaatsen ging van zo’n 70.000 naar 40.000. ‘Als het oude Stadio delle Alpi vol was bij een Europese wedstrijd dan was er enorm veel ambiance’, weet Van Leeuwen nog uit het verleden. ‘Maar bij een wedstrijd tegen Cagliari met 20.000 man, dan was er weinig aan. Nu is het bijna altijd uitverkocht, er is enorm veel sfeer. En ook belangrijk; Juventus is zelf eigenaar van het stadion. De begroting groeit exceptioneel.’
Maar geld telt niet, het zijn de herinneringen die blijven. De heren sommen los van elkaar verschillende hoogtepunten op. Natuurlijk de Europese finales. Hoewel Juventus vaak aan het kortste eind trok, blijven dat unieke belevenissen. De Champions League-finale in Rome in 1996 is het eerste wat bij beide heren binnenschiet. ‘Toen we Ajakkes versloegen. Heerlijk was dat.’
Tekst gaat onder afbeelding door
25-jarig jubileum
Daarna kwamen er nog finales in München, Amsterdam, Manchester en Berlijn. Telkens delfde Juventus het onderspit. Natuurlijk bleef de band met de club wel bestaan. ‘Toen we in 2014 het 25-jarige jubileum vierden waren er zo’n honderd Italiaanse fans’, weet Van Leeuwen zich nog te herinneren. ‘Dat was bij de wedstrijd tegen Feyenoord.’
Nog een opmerkelijk link met Juventus is het uitshirt dat FCDH droeg in de seizoenen 2007/2008 en 2016/2017. Met zwartwit gestreepte shirts speelden mannen als Daryl Janmaat, Richard Knopper en Rick Hoogendorp meer dan tien jaar geleden in de eerste divisie. FCDH werd kampioen. Een jaar nadat ook Juventus na een omkoopschandaal was gepromoveerd naar de Serie A.
Tekst gaat onder afbeelding door
Ajax – Juventus in 2019?
Een uitwedstrijd tegen Ajakkes bezoeken is voor de meeste FCDH-fans tegenwoordig een mission impossible. En ook als Haagse Juventus-supporter is de Johan Cruyff ArenA verboden terrein. ‘Dat hebben ze allemaal net iets te goed geregeld’, zegt Van Leeuwen verbeten. ‘De Champions League-finale van 1998 was in de ArenA. Voor die wedstrijd kon ik helaas niet aan kaarten komen, nog wel om de hoek geprobeerd. Tegenwoordig is dat nog veel moeilijker geworden. Zeker als er Den Haag bij je woonplaats staat.’ Van Ravens was er wel bij. ‘Dat is me wel gelukt, ja’, lacht hij, ‘jammer genoeg verloren we van Real Madrid.’
Op een loting Ajakkes- Juventus in de Champions League hoopt Van Leeuwen dan ook niet na de winterstop. Is de grote droom dan een Europese wedstrijd tussen FCDH en ‘De Oude Dame’? Die gedachtenstroom kapt hij ook af. ‘Mijn droomwedstrijd bij Juve heb ik al gezien. Dat was toen we in de Champions League-finale van 1996 in Rome wonnen van 020. Schitterend was dat. Invaller Angelo Di Livio die na de overwinning voor het vak van die Amsterdammers ging staan met een zwartwitte vlag die overging in het groengeel. Mooier wordt het niet.’
Bron: omroepwest