Column M.Noort: Spelers en supporters zijn 1 team

Spanning stroomde door mijn lichaam toen ik gisteren wakker werd. Het was weer zover,
De knakkers uit 020 kwamen weer langs voor een potje vechtvoetbal dat ze niet zouden volhouden.

Althans dat hoopte ik toen ik rustig aan mijn bakkie koffie zat. Vroeger dan normaal kwam ik aan bij het stadion, wilde sfeer proeven en me dan ook opladen voor een heerlijk middagje strijd en passie op Midden-Noord. Wat een kabaal kwam er van de tribunes, ik weet zeker dat ze in 020 konden horen dat hun clubje het niet kon bolwerken de 2e helft. Een orkaan van steun vloog van de tribunes het veld op en zorgde ervoor dat onze trots eindelijk de schroom van zich afgooide en ging vechten voor elke centimeter. De 1e helft kan je afdoen als laf, angst en totaal geen strijd. Dat je geen 0-4 achter stond bij rust was een wondertje.

Soms gebeuren er ook wondertjes zo ook op deze zondag 17 september 2017, waar 11 godenkindertjes het op strijd aflegden tegen een fel Den Haag. Het kabaal op de tribunes klonk als een donderwolk die steeds dichterbij kwam. Harder en harder,tot de laatste 10 minuten aanbrak, de spanning was te snijden. 020 viel aan en stuitte op onze enige echte superkeeper die een echte Haagse held genoemd mag worden. Zolang al bij de club en zo betrouwbaar. Terecht dat hij man of the match was. De oorverdovende stilte gaf aan hoe de supporters meeleefden en bij missers van 020 klonk het gejuich alsof Den Haag gescoord had. Flipperkast-voetbal in onze 16 meter gebied met als eindstation een Haags been of ander lichaamsdeel.

Wat dat betreft zijn Falkenburg – en de helaas vrees ik voorlopig geblesseerde Kishna – echt een aanwinst voor Den Haag. Het ziet ernaar uit dat het seizoen voor Kishna erop zit en we dus maar kort konden genieten van zijn talent. Ik wens hem dan ook sterkte en hoop op een snel herstel voor hem.

De 2e helft, trots op de ploeg die keihard knokte en eindelijk liet zien waar Den Haag bekend om staat. Strijd en passie, het op willen vreten van je tegenstander en je poot erin zetten bij een duel. Geen ontzag voor die club uit Noord Holland maar gewoon de beuk erin. Ja, onze superkeeper man van de wedstrijd, maar Bakker en de gehele achterhoede mogen toch echt terugkijken op een goeie pot voetbal.

Het zijn toch de zogenaamde beste van Nederland, althans dat roepen ze altijd, dus niet raar dat die knakkers kansen krijgen om te scoren. Er is geen enkele ploeg die dat ploegje makkelijk even uit de wedstrijd speelt en geen kansen weggeeft. Nee, ik ben een trotse supporter van mijn mooie cluppie en bij die 1-1 van Johnsen kwam alle spanning er op de tribunes uit. Op basis van inzet was het doelpunt dan ook dik verdiend.

En wat is het dan heerlijk om al die 020 supporters vandaag met een zuurpruimengezicht te zien rondlopen. Ze proberen me te ontwijken en hebben slappe excuses maar staan voorlopig op een schamele 6e plaats omdat ze Den Haag niet konden verslaan. En al staan we onderaan, de punten komen er wel aan. Als je strijd op het veld legt en voor elke grasspriet wil vechten, dan komen er nog een hoop puntjes bij.

Je krijgt die lach niet van mijn gezicht en geniet van het leven, ook al duurt het maar even.

We hebben nu een aantal zware potjes gehad en nu komt er een serie aan waarin we de puntjes moeten pakken. Siervuurwerk hoeven we niet te verwachten, daar is het Nederlandse voetbal helaas te ver voor afgegleden maar knalvuurwerk past in het Haagse straatje dus mouwen opstropen, je tegenstander opzoeken, tikkie uitdelen en lachen. Ren, vlieg en gooi je voor elke bal met alles wat je in je hebt. Schreeuw, zing en steun de ploeg met alles wat je in je hebt. Spelers en supporters, samen een net als het moment na de wedstrijd waar we samen met de spelers gingen zitten, samen opsprongen en feesten. Wat mij betreft is het elftal van de week Geel en Groen en bestaat het deze week uit 12 man, want die 12e op de tribunes waren een met het team en dat is ook hoe het hoort te zijn!

Greetz: M.Noort

Bron: northside.nl