Column: M.Noort : Passion voor Kramer en de 12e man

De laatste weken is Bring back the passion sterk verworteld in alles wat met Den Haag te maken heeft. Spelers met boxhandschoenen, een T-shirt actie en een vol uitvak waren de ingrediënten voor een pittig maar qua sfeer smaakvol middagje in het knusse stadion van Excelsior.

Het woord passion was dit weekend trouwens wel meer in het nieuws want zelfs Jezus heeft op de televisie een duitje in de zak gedaan en passion overal de huiskamers ingeslingerd. Toch mooi dat zelfs dit heilige persoontje ons dit weekend gesteund heeft met passion en onze ploeg hiermee ingezegend heeft met de winnaars zegen.

Zondagmiddag was het weer heerlijk weer en het zonnetje scheen op het Haagse uitvak en de spelers. De 1e helft was alles wat de klok sloeg Den Haag, de spelers waren de baas op het veld en de supporters de baas op de tribunes. De sfeer die in het stadion werd gemaakt door de Haagse aanhang is in niet veel stadions te vinden, zingen, juichen, heel het uitvak bleef de hele wedstrijd zorgen voor een echte ouderwetse Haagse voetbalsfeer. Ze kunnen in 020 en 010 dan denken dat ze een feestje kunnen bouwen en achter hun ploeg staan, dan kunnen ze wel even een filmpje op youtube bekijken hoe het nou eigenlijk echt moet. Wat een feest als je daar tussen staat en voor de spelers toch mooi dat er een 12e man achter ze staat die zelfs blijft doorgaan als ze achter staan en eigenlijk verslagen zijn.

Voor de wedstrijd begon vroegen mensen mij wat het zou worden, ik zei 1-3 want mijn gevoel was eigenlijk het hele weekend al goed en dat zal vast door al die passion komen die de hele week al voelbaar is op de Haagse sites. Dat we dan ook meer dan verdiend op 0-1 kwamen omdat we Excelsior eigenlijk niet in hun spel lieten komen. De 0-1 van Kramer leek dus een opmaat voor een heerlijke ontspannen voetbalmiddag waar heel Den Haag al weken naar snakten. En zoals iedereen weet hadden we thuis nog geen enkele wedstrijd gewonnen en dit moest dan maar het moment zijn. Winnen van een concurrent en het ook passeren op de ranglijst.

Na rust voltrok zich echter een heel ander spelbeeld en werd Den Haag weer slordig in de passing. Excelsior kreeg grip op de wedstrijd en voor we met onze ogen konden knipperen was de voorsprong verdampt en stond Den Haag weer tegen een achterstand aan te kijken. De manier waarop is toch wel tekenend want de achterste linie stond erbij en keek er naar hoe Excelsior op een 2-1 voorsprong kwam. De frustratie en ongeloof kwamen weer bovendrijven, gingen we dan weer de kuikenbak in door defensieve blunders. Neem altijd je mannetje, loopt ie weg ga je met hem mee. Hoe kon het dat het dan toch weer zover komt dat de tegenstander op zijn gemakkie door de defensie heen snijd. Week in week uit dezelfde fouten, de punten moeten toch gepakt worden en niet weggeven.

De tijd kroop dichter en dichter naar het Haagse kwartier die ons dit seizoen een hoop punten heeft opgeleverd en het uitvak begon met aftellen. Wat er daarna gebeurde was voor elke Hagenees een bevestiging dat het Haagse kwartier weer bestaat en dat je als 12e man je ploeg toch naar de overwinning kan slepen. De corner die voor Den Haag normaal niets oplevert is in korte tijd 2x uitgevoerd in een korte versie met Alberg als eindstation en 2x scoorde hij uit de korte corner. Ik zou zeggen Den Haag vergeet die lange corners, alles kort. Blessuretijd brak aan en het zouden 4 onvergetelijke minuten worden, het uitvak bleef achter de ploeg staan en was als enige nog te horen op Woudenstein.

Een verkeerde aanname op het middenveld was een begin van een snelle uitbraak van Excelsior maar Hansen stond zijn mannetje zodat het 2-2 bleef dacht iedereen. Althans bijna iedereen, want wat hebben wij toch een aparte spits rondlopen, hij doet eigenlijk niet veel tijdens de wedstrijd maar je bent als verdediging toch constant op je hoede. Toch flikte hij wat hij dit seizoen al vaker heeft gedaan die lange onberekenbare spits kopt ver in de blessuretijd Den Haag weer naar de overwinning. Heel het uitvak gaat los een ander deel in het stadion gaat ook los met feestende Hagenezen en de 3 puntjes zijn binnen. Kramer mag dan niet de hardstwerkende spits zijn maar hem haal je er nooit uit. Dag Excelsior, hallo Utrecht, we komen eraan. De spelers loofden na de wedstrijd allemaal de supporters en ik vind dat ook meer dan terecht. Den Haagsupporters, de club mag trots zijn dat ze mensen op de tribunes hebben die weer zorgen voor een topsfeer waar ik zeker van weet dat als die blijft het alleen maar beter zal gaan met de club. Tot zondag, weer zo een sfeer, weer 3 punten en veilig het seizoen uitspelen.

Greetz: M.Noort

Bron: northside.nl