Van vak tot vak uit volle borst

Onovertroffen opmaat naar iedere thuiswedstrijd in het Cars Jeans Stadion

De vlaggen. De spandoeken. De cheerleaders. De opzwepende tonen van ‘Liberté’, die overgaan in ‘O ‘O Den Haag’. Zeventien maal per jaar een onovertroffen spelersopkomst.

In feite voltrekt zich per jaargang zeventien keer hetzelfde scenario. En zo hoort het ook, want voor een stadionbezoeker is herkenbaarheid een groot goed. Liefst om de veertien dagen op dezelfde plek parkeren of op hetzelfde tijdstip uit de Randstadrail, halte Forepark, stappen. En wie voor de ene wedstrijd een ‘Mexicano’ bestelt, schakelt het volgende duel niet over op een broodje bal – om van andersom nog maar te zwijgen.

Ben je in het Cars Jean Stadion vroeg genoeg van de partij, stel je vast, dat ook wanneer er nog niks gebeurt, er genoeg plaatsvindt. Al is het maar dat, terwijl de boel langzaam volstroomt, je nummers met nadrukkelijk lokale snit (de ‘fab four’ van de Haagse Beatscene: Golden Earring, Anouk, Kane en DI-RECT) door de boxen hoort schallen. Op het moment dat de spelers van FC Den Haag (Tom Beugelsdijk uiteraard doorgaans als eerste) het veld opkomen voor hun warming-up, wordt ‘Groen Geel Hart’ (Europa in, dat gaan we met z’n allen) van John Medley ingestart. Tegen de tijd dat beide ploegen naar binnen zijn gegaan en de daadwerkelijke spelersopkomst op til is, heeft de door zijn broer Benjamin geassisteerde stadionomroeper Wietze Smid alle jarige seizoenkaarthouders gefeliciteerd.

Klein gebaar

Dit wordt zo op prijs gesteld dat er regelmatig mailtjes binnenkomen of iemand die weliswaar geen seizoenkaarthouder is maar toch een kaartje kocht, ook gefeliciteerd kan worden. Ja hèhè kan dat. Smid hanteert de stadionmicrofoon inmiddels 21 jaar en weet hoe een klein gebaar de waarde van een stadionbezoek kan vergroten.

Zo is er ieder thuisduel weer een heel draaiboek. Met onder meer op de twee grote schermen het van clubgevoel gloeiende filmpje dat eindigt met de op de lat uiteenspattende penalty waardoor FC Den Haag zich in 2011 ten koste van FC Groningen voor Europees voetbal plaatste. Het omroepen van en meejuichen met de opstelling van FC Den Haag. De opzwepende klanken van ‘Liberté’. Het massaal aftellen van tien tot en met nul. Zodra de al een tijdje in de groen-geel gestreepte spelerstunnel klaarstaande ploegen aan de afdaling naar het veld beginnen, ontmoet het van de tribunes rollende applaus ergens onderweg de eerste tonen van ‘O ‘O Den Haag’ en smelt het daarmee samen. Plots is het Cars Jeans Stadion een megakoor. Waarbij zelfs de meest ingetogen bezoekers, alsof ze er twee lange weken op hebben gewacht, de longen uit hun lijf zingen.

A capella

Vlak voor de aftrap, terwijl de laatste groen-gele snippers en slingers nog worden weggeveegd en de laatste wedstrijdmascottes van het veld wordt geroepen, wordt de muziek bijna helemaal weggedraaid en klinkt ‘Oh Oh Den Haag’ zo goed als a capella. Bij een volle bak soms zo hard dat het op Renbaan Duindigt is te horen.

Van vak tot vak uit volle borst. Toegevoegde waarde aan dit deel van ‘De Spelersopkomst’ is dat die vervolgens tijdens de wedstrijd deels kan terugkeren. Want na ieder doelpunt van de thuisploeg klinkt ‘O ‘O Den Haag’ in een dampende dance-versie. Tijdens iedere rust hoor je als eerste ‘ADO Zet In Uw Krachten’ (eendrachtig aan het werk). Is er verloren, klinkt na afloop iets Coldplay-achtigs. Is er gewonnen, hoor je na afloop weer ‘O ‘O Den Haag’ in het dance-jasje. Maar wacht even, klonk die na het laatste duel voor de winterstop, op zondag 23 december tegen Feyenoord, ook niet? Jazeker. Dit omdat de ceremoniemeesters van dienst de 2-2 in de officiële categorie van weliswaar een gelijkspel maar toch een morele overwinning indeelden. En gelijk hadden ze.

Door;
Martin van Zaanen

Bron: ad