‘Mijn vogel pleurt van z’n stok als ik FCDH op tv volg’

Alberto van der Spiegel (65) omschrijft het gemis van zijn wekelijkse stadionbezoek treffend. ,,Het is alsof je vriendin tegen je zegt dat je nog steeds haar beste vriend bent, maar dat ze wel weggaat”, zegt de supporter van FC Den Haag. Normaal gesproken is hij er wekelijks bij, zowel thuis als uit.

,,Die uitwedstrijden zijn een dagje uit. Met een groepje jongens op pad, ’s avonds een hapje eten. Dat is elke keer weer een schoolreisje. Bij de thuiswedstrijden loop ik altijd rond in het stadion en zie ik soms mensen die ik tien jaar niet meer ben tegengekomen. Dat we nu niet naar het stadion kunnen, is een gemis.”

Al hoeft hij het niet helemaal zonder FCDH te stellen, want Van der Spiegel bezoekt bijna dagelijks de training. Eigenlijk kan dat niet, want om het risico op coronabesmettingen te verkleinen laat de club geen supporters toe op het trainingscomplex in Rijswijk. Maar vanaf een klein voetpad achter de velden, aan de andere kant van een sloot, kunnen de fans de spelers toch zien.

,,We noemen dat paadje ‘het strontpad’. Omdat mensen er hun hond uitlaten. Wij zijn gek natuurlijk dat we daar elke keer gaan staan, ook als het regent, maar zo kunnen we in elk geval wat zien. We zijn met een klein groepje en nemen allemaal een klapstoeltje mee. Ik heb met een krijtje wat vakken getekend, zodat we voldoende afstand houden.”

De wedstrijden kijkt Van der Spiegel thuis, in zijn eentje. ,,Ik ben alleen thuis met m’n vogel in zijn kooi. Die pleurt af en toe van z’n stok als ik zit te schreeuwen. Over het algemeen vind ik er geen reet aan om op televisie naar wedstrijden te kijken waar geen publiek bij is. Het lijken allemaal oefenwedstrijden. Maar als FCDH speelt, beleef ik het wel intenser. Ik wil gewoon dat het goed gaat met mijn club. Als we straks weer naar het stadion kunnen, sta ik vooraan. Het is mijn alles. Ik weet niet beter.”

Bron: ad