Kishna voelt zich weer voetballer

FC Den Haag-SC Heerenveen (1-1) kreeg gisteravond een duidelijke winnaar: Ricardo Kishna. De 25-jarige aanvaller maakte na ruim drie jaar afwezigheid zijn rentree en versloeg de negatieve gedachten die hij in die periode voelde.

67 minuten lang was er geen spoortje emotie van hem af te lezen. Geen twijfel bij het maken van zijn acties, zelfs geen angst bij het aangaan van een stevig duel. Maar toen scheidsrechter Danny Makkelie eenmaal had afgefloten, kwamen de tranen bij Ricardo Kishna. Ineens besefte hij wat er zaterdagavond was gebeurd: voor het eerst sinds drie jaar, twee maanden en elf dagen speelde hij weer een officiële wedstrijd.

Eventjes leek het erop dat hij zijn tranen in alle eenzaamheid moest laten vloeien. Veelzeggend was de reactie van Kees de Boer, die op een gegeven moment naast hem liep. Hij moest twee keer kijken voordat hij doorhad dat zijn ervaren ploeggenoot zo hevig geëmotioneerd was. De Boer gaf Kishna vervolgens een dikke knuffel en een innige omhelzing had hij even later ook met trainer Ruud Brood.

Maar de lichte verbazing bij De Boer was zaterdagavond zo gek nog niet. Voor zijn jonge medespelers is Kishna namelijk al maandenlang een stabiel rustpunt. De 25-jarige aanvaller is op het trainingsveld altijd vrolijk en betrokken. Bovendien gebruikt hij zijn ervaring maar al te graag om de jonge spelers van FC Den Haag te helpen. Milan van Ewijk zei het afgelopen vrijdag nog. Als hij in zijn eigen ogen een paar keer achter elkaar onnodig balverlies heeft geleden en daarmee worstelt, is Kishna de eerste aan wie hij vraagt hoe hij met de onrust in zijn hoofd om moet gaan.

Kishna geeft dan onbewogen advies. Gebruik makend van de bagage die hij in zijn carrière heeft opgedaan. In de Champions League, in de Serie A en in de Ligue 1. Maar die ervaring haalde hij enerzijds uit de podia waarop hij al stond, maar meer nog uit de tegenslagen waarmee hij te maken heeft gehad.

Want dat verhaal is bekend. De voetballoopbaan van Kishna werd tot nu toe voornamelijk gekenmerkt door zwaar blessureleed. Hij kwam sinds zijn debuut, begin 2014 nog niet aan honderd officiële duels bij de profs. Ter vergelijking: aanvoerder Peet Bijen, 24 dagen jonger dan Kishna, speelde er meer dan dubbel zo veel. En sinds 17 september 2017 kwam Kishna tot gisteren zelfs helemaal niet in actie.

En over die lange periode die hij gisteren achter zich liet, heeft hij zich meerdere malen uitgesproken. Het was loodzwaar en vaak eenzaam. In gesprek met Andy van der Meijde, in de Videoland-serie van de oud-voetballer, vertelde hij over depressies en paniekaanvallen. Toen hij afgelopen zomer bij FCDH werd gepresenteerd, vertelde hij dat hij thuis huilend op de bank had gezeten, zich realiserend dat hij nooit meer voetballer zou zijn.

Maar voetballer werd hij gisteren opnieuw. ,,Nadat ik hoorde dat ik bij de selectie zat, voelde ik dat ik na meer dan duizend dagen een traject af zou sluiten”, zei Kishna. ,,Ik ben vanaf nu weer voetballer. Ik heb de dag voor de wedstrijd een soort film voor mezelf afgespeeld in mijn hoofd. En nu kwam alles los.”

Hij bedankte zijn directe omgeving. ,,De mensen die dichtbij me staan, hebben me er doorheen gesleept. Het was heel pittig. Ik heb een dochtertje van vier die me nog nooit had zien spelen, dat is ook een drijfveer voor me geweest.”

Maar de man die de laatste jaren zoveel tegenslagen en negatieve gedachten moest overwinnen, was voor zijn ploeggenoten maandenlang een baken van rust. ,,Ik heb groot respect voor de manier waarop hij dat doet”, benadrukte Brood. Het zegt veel over zijn wilskracht. Kishna boekte zaterdagavond, zonder ook maar een beetje te twijfelen, een enorme overwinning op zichzelf. Slechts de tranen van geluk toonden nog een vleugje van zijn kwetsbaarheid.

Bron: ad