Column M.Noort: Voetbal,you love it or you hate it

Voetbal is emotie, lekker kankeren op Theo of die lange die constant over die lage bal heen duikt. Lekker klagen over die heerlijke bak slootwater of dat lekker verse broodje die je met 10 bekers sap nog met moeite weggespoeld krijgt. Voetbal is net een vrouw, de ene zuigt zo lekker dat ze zelfs het bloed nog uit je tenen zuigt. De ander kan zuigen tot je een ons weegt maar van spanning valt al die tijd weinig te merken.

Zo is voetbal, de ene keer zit je op t puntje van je stoel, de andere keer doet het pijn aan je ogen. Zo is het ook heerlijk om achteroverleunend in je stoel het leedvermaak uit andere delen van het voetballand te mogen aanschouwen. Er is een club die zich altijd het beste jongetje van de klas vindt. Eerlijk is eerlijk, een sterker geloof dan dat geloof heb ik nog nooit meegemaakt. En dan ook nog eens geen respect hebben voor de sterspeler die er een ander geloof op nahoudt. Ik kan enigszins nog wel begrijpen dat ze hem uitfluiten en schelden in dat beruchte vak. Zijn geloof in zijn kunnen uit hij namelijk niet in woorden maar in daden. De daden die hem natuurlijk wel brengen waar de supporters zo naar hunkeren, succes is ook niet voor iedereen weggelegd natuurlijk. Volgend seizoen mogen ze het weer proberen met de opvolger van hun sterspeler, zullen ze hem wel toejuichen?

Of natuurlijk die veste in het Oosten van het land, van kampioen in 2010 naar spelen in de Juup in 2018, het kan verkeren in het voetbal. Uiteraard gun je het niemand, maar zal dat Jupiler biertje nou echt minder smaken dan Grolsch. En het is niet allemaal slecht daar, je speelt in ieder geval tegen Roda JC en NEC is ook gezellig voor ze in de Juup gebleven. En ze mogen toch nog steeds tegen de top 3 van dit seizoen spelen.

Oke, ze zijn wat jonger dan normaal, ze spelen dan niet altijd in de samenstelling als de week ervoor, maar het zijn wel topclubs. De ritjes naar Amsterdam, Eindhoven, Alkmaar en Utrecht blijven dus toch in het programma. De kans dat ze dan wat meer wedstrijdjes winnen is natuurlijk een stuk groter volgend seizoen en toch lekker dat je weet dat je op vrijdag speelt en de rest van het weekend vrij bent om met je vriendin leuke dingen te gaan doen.

Er valt genoeg te genieten in de Eredivisie, voetballen is dan niet altijd wat er gebeurd op het veld maar het entertainment gehalte is een stuk hoger dan in de andere landen. Zo werd de spelersbus in Amsterdam onthaalt door een groepje supporters die vonden dat de spelers niet zo goed waren als de supporters willen. Weer geen kampioen, weer niet de besten. In Den Haag was er niets gewonnen maar werd de spelersbus onthaalt op een manier dat de spelers het gevoel hadden dat ze wel iets goed hadden gedaan. En dan weten ze dat ze in Den Haag niet de besten zijn, ze geen kampioen worden, een plekje in de play-offs zorgt al voor vreugde.

In Den Haag hebben ze geen waanideeën, nee ze vieren gewoon een feestje om een 7^e plek. Clubliefde noemen ze dat, kunnen veel supporters nog wat van leren. Alleen in Breda werden de spelers op eenzelfde wijze door hun supporters ontvangen. Je zal toch in die bus zitten en er staat er eentje te roepen dat je uit moet stappen, dan kom je eruit en krijg je nog een duwtje richting de uitgang ook. Vreugde en verdriet, het ligt zo dicht bij elkaar.

Bron: northside.nl