Zaterdag 24 november 2018, Sinterklaas is in het land met zijn Zwarte Pieten en de kou heeft grip gekregen op het Nederlandse weer. En als deze kou in je lichaam gaat zitten word het zo stijf en traag omdat het bijna niet meer kan bewegen. Als je dus in een kort broekje loopt moet je flink je best doen om niet als een stijve plank over het veld te bewegen en te zorgen dat de harten van de meegereisde supporters met oogstrelend voetbal te verwarmen.
Op deze novemberavond werden er echter weinig voetbalharten verwarmd en was het spel net zo kil als het weer. Beide ploegen speelden angsthazen voetbal en waren bang om ook maar iets te doen wat op voetbal leek of wat tot het niveau behoort waarop geacteerd dient te worden. Den Haag was waarschijnlijk met goede bedoelingen naar Zwolle afgereist maar die bedoelingen waren na de warming up onder de douche gesprongen en hadden ergens een plekje gezocht om warm te blijven. Het leek een vervroegde pakjesavond in Zwolle want de Zwolse doelpunten werden wel heel makkelijk gegeven en uitgepakt.
Het gestuntel van de afgelopen weken trok zich vrolijk door, maar gelukkig hebben we El Khayati in het geel groen spelen die het gestuntel weer recht wist te trekken vanaf de elf meter stip en met een geplaatst schot. In de 2de helft was het bedenkelijke niveau helaas ook niet om over naar huis te schrijven en leek de tas met 1 puntje richting Den Haag te gaan. Toch geschiedde het wonder van Zwolle want niemand minder dan El Khayati legde de bal panklaar op het hoofd van Kuipers die de bal in het Zwolse doel wist te knikken.
Dit onverwachte cadeautje werd snel in de tas gestopt en maakte de avond voor iedereen met een Haags hart toch nog een beetje dragelijk. De kou werd even vergeten en ondanks het vertoonde spel die eigenlijk om te janken was kreeg deze voetbalavond toch een lach op mijn gezicht. En zoals altijd gaat het toch om het resultaat want hoe slecht het vertoonde spel ook was, we hebben weer een beetje lucht gekregen.
We kunnen volgende week vol vertrouwen voor de buis gaan zitten want het Amsterdamse varkentje moet toch makkelijk gewassen kunnen worden. Met de ruimtes die we dan krijgen zal onze voorhoede in een speeltuin terecht komen en lekker vrijuit acties maken. En de voorhoede van de Amsterdammers, ach wij hebben natuurlijk wel een paar metselaars achterin lopen die dat betonnen muurtje kunnen optrekken en die onbreekbaar kunnen maken. Dan mag je ons middenveld natuurlijk niet vergeten die de slag zal gaan winnen. We pakken daar met oogstrelend voetbal een dikverdiende overwinning, Becker scoort een hattrick, en Necid, Beugelsdijk en de overige reserves en de technische staf starten de wave.
Maar terwijl mijn fantasie een loopje met me neemt hoor ik de stem van Marco Borsato die tegen me zingt, de meeste dromen zijn bedrog. Nou laat mij dan maar even dagdromen en ons zien juichen volgende week. Niets is onmogelijk en dat wondertje, ach you never know. Tot volgende week.
Greetz: M.Noort
Bron: northside.nl
1 Reactie
Theo
Grappige column met een boodschap. Daar hou ik wel van.
Je hebt altijd een kans, zeker als je tegenstander andere dingen aan zijn hoofd heeft.
Giddy up Go!